Short-track to egzotyczna w Polsce dyscyplina, choć na świecie od dawna pasjonuje i fascynuje rzesze kibiców.
Co jest potrzebne, aby ją uprawiać?
Lodowisko posiadające tor długości 111,12 m, specjalne łyżwy na cienkiej i długiej płozie i mnóstwo dodatkowych akcesoriów: kostium, kask, rękawiczki, kołnierzyk, ochraniacze na ręce i golenie.
Zasady
W jednym biegu może wziąć udział 4 - 6 łyżwiarzy. Mogą się ścigać na różnych dystansach: 500 m, 800 m, 1000 m, 1500 m, 3000 m w kategorii biegów indywidualnych, natomiast w zespole rywalizują w sztafetach na 3000 m kobiety, a mężczyźni dodatkowo na 5000 m.
Zawodnicy są podzieleni na kategorie wiekowe zgodnie z ich wiekiem, od najstarszych (kategoria A, do najmłodszych - kategoria D). Osoby starsze startują jako seniorzy.
W trakcie jazdy łyżwiarze osiągają zawrotne prędkości, około 30 - 40 km/godz. Wymaga to od startujących nie tylko wielkiej siły, sprawności fizycznej, ale również świetnej techniki, umiejętności strategicznych, niesamowitej odporności psychicznej na stres.
Widowiskowość i zwiększająca się popularność short - tracku spowodowały, iż w roku 1981 przeprowadzono pierwsze mistrzostwa świata tej dyscypliny, a od 1992 r. jest to dyscyplina olimpijska (Igrzyska Olimpijskie w Albertville).
Historia
Historię short-tracku w Polsce poznasz, czytając publikację Dariusza Tchórzewskiego - "HISTORIA POLSKIEGO ŁYŻWIARSTWA SZYBKIEGO".
Historia łyżwiarstwa na torze krótkim – część 1
Historia łyżwiarstwa na torze krótkim – część 2
Historia łyżwiarstwa na torze krótkim – część 3
Historia łyżwiarstwa na torze krótkim – część 4
Więcej o historii łyżwiarstwa przeczytasz również na stronie Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego.